پشت هيچستانم.

پشت هيچستان جايي ست.

پشت هيچستان،رگ هاي هوا،پر قاصدهايي ست

كه خبر مي آرند،از گل وا شده ي دورترين بوته ي خاك

روي شن ها هم،نقش هاي سم اسبان ظريفي است

كه صبح

به سر تپه ي معراج شقايق رفتند

پشت هيچستان،چتر خواهش باز است

تا نسيم عطشي در بن برگي بوزد

زنگ باران به صدا مي آيد

آدم اينجا تنهاست

و در اين تنهايي

«سايه»ي ناروني تا ابديت جاريست

به سراغ من اگر مي آييد،نرم و آهسته بياييد

مبادا كه ترك بردارد

چيني نازك تنهايي من...