هر غروب در افق پدیدار می‌شوی

در دورترین فاصله‌ها


آنجا که آسمان و زمین به هم می‌رسند،

من نامت را فریاد می‌زنم


و آهسته می‌گویم: “دوستت دارم"


اما واژه هایم در هیاهو گم می‌شود

و صدایم به تو نمی‌رسد

نگاهت می‌کنم

می‌خواهم چشمانم به تو بگویند “دوستت دارم”


اما نگاهم در غبار گم می‌شود

و هرگز به تو نمی‌رسد...